James Lee Byars
100,000 Minutes or the Big Sample of Byars or 1/2 an Autobiography or the First Paper of Philosophy
 
Uitgegeven door Anny de Decker (Wide White Space, 1969)
Kunstenaarsboek, offset-printed, gelijmd gebonden, zwart en wit, op roze papier
Afmetingen 26.8 x 21 cm, 200 p.
Oplage 250 exemplaren (waarvan 40 gesigneerd) à dit exemplaar is niet genummerd of gesigneerd
dit boek werd door James Lee Byars geschreven op ‘diplay’ in april 1969 in de Wide White Space galerij (bron colophon boek)
 
James Lee Byars (1932 - 1997) was een Amerikaanse beeldhouwer en performance kunstenaar. Hij studeerde kunst, psychologie en filosofie in zijn geboortestad. Eind jaren 50 verhuisde hij naar Kioto in Japan. In de jaren 70 bereikte hij vooral in Europa bekendheid met zijn performances, objecten, beelden en installaties. In 1974 was hij te gast in het atelier van de Deutsche Akademische Austausch Dienst (DAAD) in Berlijn, waar hij de Gouden Toren (Golden Tower) bedacht die hij in verschillende versies en op meerdere plaatsen tentoonstelde, zoals op de documenta 7 (1982), in Kassel. Andere documenta's waaraan hij deelnam waren de documenta 5 (in 1972), en de documenta 8 (in 1987). 
In 1994 ontving hij als Magier der Stille de eerste Wolfgang-Hahn-Preis. Het Museum Ludwig in Keulen schonk hij daarvoor The Perfect Smile, dat als het eerste immateriële kunstwerk in een museum genoemd wordt. Museum Slot Moyland in Bedburg-Hau bezit van hem het beeld The Spinning Oracle, dat opgesteld staat in de slotgracht en bestaat uit een goudkleurige amfora, die op het water lijkt te drijven. Byars schreef gedurende zijn leven als een vorm van mail art vele bijzondere brieven aan Joseph Beuys. Hij gebruikte daarvoor speciale papiersoorten, grote langgerekte papierformaten en een heel eigen decoratief handschrift. De brieven werden door de ontvanger nooit per post beantwoord, wel verbond hen een langdurige vriendschap.
 
Over 100.000 minutes… schrijft James Lee Byars:
 
I wrote that autobiography in Antwerp as part of the exhibition, to show how that works, writing an autobiography. Maybe it could only be one sentence, but maybe that's exactly why I need many pages. Before I started, I wanted to create a list of all the 'no's' I already had to face: my 'no-list'. The autobiography and the way it is created have a lot to do with the idea that people are interconnected. Our world of thought and our life itself are more bound than we suspect. What is memory actually? How is it that I come up with a new idea and that many people suddenly understand it? That kind of questions I find important. Plus the fact that it is probably the first time that a gallery exhibits someone writing his autobiography. And by the way, through such an autobiography I learn a lot from others. I think open people are fantastic, people who are not suspicious or skeptical, but who believe that everything is possible. Everything is possible. I can not always do everything. I need a response. No answers, but questions. I don't believe in answers. But I think it's super to meet someone who asks questions, there are not that many people like that. Or people who can handle questions intelligently, without approaching them dogmatically, people who are openly speculative. If I had a religion, be for me that would: one big question, the question."
 
De Wide White Space Gallery,  en initiatief van Anny De Decker en Bernd Lohaus, was een kunstgalerie in Antwerpen, geopend in de herfst van 1966. n de eerste jaren bood de galerie onderdak aan veel van de leidende figuren van de Europese kunstscène.  Het sloot in 1976.